hallo allemaal.
ik weet dat ik de laatste tijd niet veel van me heb laten horen maar ik moet eerlijk zeggen dat ik het wel fijn vind om niet elke keer aan mijn blog te moeten denken en dan in de stress te schieten omdat ik nog niks gepost heb.
voorlopig doe ik het dus even rustig aan en post wanneer ik iets te vertellen heb.
maar over het oproepje.
ik ben een Quilt aan het maken met hexagonen, superleuk om te doen alleen gaat het niet al te snel omdat je het met de hand moet doen.
nou kwam ik erachter dat je ontzettend veel stof nodig hebt om hem te maken.
dan komen jullie in beeld!
ik wil jullie vragen of jullie scrap stukjes over hebben van ongeveer 6x6 cm.
het liefst overwegend roze of blauw, maar er mogen gerust andere kleuren inzitten.
het zou enorm tof zijn als ik een aantal stukjes krijg en wil je er ook best een kleine vergoeding voor geven.
laat het even weten.
ik zal eens laten zien hoever ik al ben met de Quilt.
en ondertussen heb ik het eelt al op mijn vingers!
haha
liefs,
kimberley
vrijdag 22 juni 2012
donderdag 21 juni 2012
meeting Round Robin Notebook.
hallo,
zaterdag de 9e (oh wat ben ik hier laat mee zeg)ben ik naar de meeting geweest van het RRN.
we mochten komen bij Bernardine thuis en dat betekende voor mij dat ik bijna twee uur in de trein moest zitten.
dat had ik er graag voor over en doe het ook zo weer.
om goed 11 uur zat ik in de eerste trein op weg naar Deventer.
dan in Deventer overstappen in de trein naar Arnhem.
en in Arhnem weer overstappen naar Ede/wageningen.
ik heb bijna heel Nederland gezien, haha.
om half twee stond ik op het station en heb Bernardine een sms gestuurd waar ik ook alweer heen moest.
na tien minuten heb ik haar even gebeld en ik kreeg te horen dat dat nummer niet in gebruik was, nog een keer geprobeerd en ja hoor nog steeds niks.
ik kreeg al allerlei ramp senario´s in mijn hoofd en had al zoiets van nou dan keer ik weer huiswaarts.
een dagje met de trein heen en weer.
ik heb mijn vader opgebeld om even te kijken in mijn emails (ik heb onderweg geen internet) naar het adres van Bernardine.
´k ga wel lopen dacht ik.
op een gegeven moment terwijl ik met mijn vader aan de telefoon stond zag ik buiten het station een bord staan met de kaart en liep ernaar toe.
ik zat te zoeken op het bord toen ik ineens een stem hoorde vragen: ben jij toevallig Kimberley?
uh ja, oh dan moet ik jou meenemen.
Bernardine had haar man op me afgestuurd om me op te halen.
dus paps dag gezegd en op naar Bernardine en de andere dames.
blijkt maar goed ook dat ik niet was gaan lopen want ik was waarschijnlijk in de verkeerde straat terecht gekomen (er zit er 1 in het dorp en 1 in de stad) en het was verder dan ik gedacht had.
eindelijk bij Bernardine aangekomen voelde ik me meteen thuis.
ik heb niet heel veel van haar huis gezien maar wat ik heb gezien was heel tof.
niet direct mijn eigen stijl maar wel heel leuk.
de andere dames stonden niet veel later aan de deur.
het feest kon beginnen, haha.
eerst wat drinken en een lekker taartje gegeten en daarna natuurlijk onze mooie boekjes uitpakken en inkijken.
wat een creativiteit hebben die dames zeg.
en allemaal anders ook.
ik ben óntzettend blij met mijn boekje en kijk hem regelmatig in.
bijna elke keer als je kijkt zie je weer wat anders erg leuk.
de terug reis was niet helemaal zoals het moest.
vertraging en vervelende mannen.
maar ik ben weer veilig thuius.
haha
Dames van het groepje:
willen jullie dat ik de foto´s op facebook zet zodat jullie ze ook kunnen kopieren=
liefs,
kimberley
zaterdag de 9e (oh wat ben ik hier laat mee zeg)ben ik naar de meeting geweest van het RRN.
we mochten komen bij Bernardine thuis en dat betekende voor mij dat ik bijna twee uur in de trein moest zitten.
dat had ik er graag voor over en doe het ook zo weer.
om goed 11 uur zat ik in de eerste trein op weg naar Deventer.
dan in Deventer overstappen in de trein naar Arnhem.
en in Arhnem weer overstappen naar Ede/wageningen.
ik heb bijna heel Nederland gezien, haha.
om half twee stond ik op het station en heb Bernardine een sms gestuurd waar ik ook alweer heen moest.
na tien minuten heb ik haar even gebeld en ik kreeg te horen dat dat nummer niet in gebruik was, nog een keer geprobeerd en ja hoor nog steeds niks.
ik kreeg al allerlei ramp senario´s in mijn hoofd en had al zoiets van nou dan keer ik weer huiswaarts.
een dagje met de trein heen en weer.
ik heb mijn vader opgebeld om even te kijken in mijn emails (ik heb onderweg geen internet) naar het adres van Bernardine.
´k ga wel lopen dacht ik.
op een gegeven moment terwijl ik met mijn vader aan de telefoon stond zag ik buiten het station een bord staan met de kaart en liep ernaar toe.
ik zat te zoeken op het bord toen ik ineens een stem hoorde vragen: ben jij toevallig Kimberley?
uh ja, oh dan moet ik jou meenemen.
Bernardine had haar man op me afgestuurd om me op te halen.
dus paps dag gezegd en op naar Bernardine en de andere dames.
blijkt maar goed ook dat ik niet was gaan lopen want ik was waarschijnlijk in de verkeerde straat terecht gekomen (er zit er 1 in het dorp en 1 in de stad) en het was verder dan ik gedacht had.
eindelijk bij Bernardine aangekomen voelde ik me meteen thuis.
ik heb niet heel veel van haar huis gezien maar wat ik heb gezien was heel tof.
niet direct mijn eigen stijl maar wel heel leuk.
de andere dames stonden niet veel later aan de deur.
het feest kon beginnen, haha.
eerst wat drinken en een lekker taartje gegeten en daarna natuurlijk onze mooie boekjes uitpakken en inkijken.
wat een creativiteit hebben die dames zeg.
en allemaal anders ook.
ik ben óntzettend blij met mijn boekje en kijk hem regelmatig in.
bijna elke keer als je kijkt zie je weer wat anders erg leuk.
de terug reis was niet helemaal zoals het moest.
vertraging en vervelende mannen.
maar ik ben weer veilig thuius.
haha
Dames van het groepje:
willen jullie dat ik de foto´s op facebook zet zodat jullie ze ook kunnen kopieren=
liefs,
kimberley
zaterdag 9 juni 2012
kleine update & vraag!
hoi allemaal.
hoe is het met jullie?
ik kwam erachter dat ik al veel te lang niet wat heb geschreven hier.
een beetje zonde.
op dit moment heb ik het behoorlijk druk, vooral in mijn hoofd.
mijn ouders moeten veel werken en mijn zusje heeft een aantal dagen vrij gehad van school.
dus het hele ritme is eruit.
ondertussen ben ik alweer drie keer bij het ziekenhuis geweest.
een keer voor controle, een keer voor tests en gister voor een buisje plaatsen.
nou dat doen we ook niet weer.
wat een ellende, het bleek namenlijk dat ik A: een heel klein oor heb aan de binnenkant en B: dat ik een rare bocht erin heb zitten (ofzoiets).
de Kno arts heeft het eerst geprobeerd met een blauw buisje en dat heeft hij tien minuten volgehouden met naaldjes en mesjes.
daarna heeft hij er toch maar een ander buisje in gezet wat na even wrikken er eindelijk inzat.
normaal duurt zo'n ingreep een tien minuten volgens mij ben ik ruim een half uur bezig geweest.
maar goed hij zit erin er is geen weg meer terug.
tijdens de ingreep vroeg mijn vader of dit ook nog iets deed voor het gaatje wat ik in mijn trommelvlies heb.
(zo'n vier jaar geleden ben ik naar de huisarts heen geweest met oorklachten, die heeft toen mijn oren uitgespoten en daarna eindelijk doorgestuurd naar de Kno arts.
die heeft me toen verteld dat dat nooit had mogen gebeuren omdat mijn trommelvlies drie keer zo dun was als normaal.
ook zag hij toen dat er een gat in zat en vele onderzoeken volgden toen.
opzich niks aan de hand gelukkig.
vorig jaar zei de Kno arts dat het gaatje dicht was *jippie* maar dit jaar zat hij er weer)
de Kno arts vertelde toen aan mijn vader dat hij het gaatje niet eens kon zien *ahum, twee weken geleden zat die er nog!* maar toen die even verder keek zag die hem toch.
alleen hij had het idee dat het geen gaatje was in mijn trommelvlies maar dat het trommelvlies zich aan het intrekken was op die plek omdat het zo dun is.
nou daar zit je dan..... vier jaar lang heb ik gedacht dat het een gaatje was en nu verteld die me doodleuk dat dat het dus niet is.
over twee maanden ga ik terug voor controle en dan vraag ik hem nog wel een keer.
maar goed verder is het dus redelijk druk, ik ben aan het solliciteren naar een BBL (leren en werken) baan in de gehandicaptenzorg maar tot op heden elke keer niet aangenomen.
ik zit erover te denken om dan toch maar met een BOL (naar school en dan stages) opleiding te beginnen, al wil ik dit eigenlijk niet.
het bloggen schiet er dus een beetje bij in.
erg jammer maar het is niet anders.
liefs,
kimberley
hoe is het met jullie?
ik kwam erachter dat ik al veel te lang niet wat heb geschreven hier.
een beetje zonde.
op dit moment heb ik het behoorlijk druk, vooral in mijn hoofd.
mijn ouders moeten veel werken en mijn zusje heeft een aantal dagen vrij gehad van school.
dus het hele ritme is eruit.
ondertussen ben ik alweer drie keer bij het ziekenhuis geweest.
een keer voor controle, een keer voor tests en gister voor een buisje plaatsen.
nou dat doen we ook niet weer.
wat een ellende, het bleek namenlijk dat ik A: een heel klein oor heb aan de binnenkant en B: dat ik een rare bocht erin heb zitten (ofzoiets).
de Kno arts heeft het eerst geprobeerd met een blauw buisje en dat heeft hij tien minuten volgehouden met naaldjes en mesjes.
daarna heeft hij er toch maar een ander buisje in gezet wat na even wrikken er eindelijk inzat.
normaal duurt zo'n ingreep een tien minuten volgens mij ben ik ruim een half uur bezig geweest.
maar goed hij zit erin er is geen weg meer terug.
tijdens de ingreep vroeg mijn vader of dit ook nog iets deed voor het gaatje wat ik in mijn trommelvlies heb.
(zo'n vier jaar geleden ben ik naar de huisarts heen geweest met oorklachten, die heeft toen mijn oren uitgespoten en daarna eindelijk doorgestuurd naar de Kno arts.
die heeft me toen verteld dat dat nooit had mogen gebeuren omdat mijn trommelvlies drie keer zo dun was als normaal.
ook zag hij toen dat er een gat in zat en vele onderzoeken volgden toen.
opzich niks aan de hand gelukkig.
vorig jaar zei de Kno arts dat het gaatje dicht was *jippie* maar dit jaar zat hij er weer)
de Kno arts vertelde toen aan mijn vader dat hij het gaatje niet eens kon zien *ahum, twee weken geleden zat die er nog!* maar toen die even verder keek zag die hem toch.
alleen hij had het idee dat het geen gaatje was in mijn trommelvlies maar dat het trommelvlies zich aan het intrekken was op die plek omdat het zo dun is.
nou daar zit je dan..... vier jaar lang heb ik gedacht dat het een gaatje was en nu verteld die me doodleuk dat dat het dus niet is.
over twee maanden ga ik terug voor controle en dan vraag ik hem nog wel een keer.
maar goed verder is het dus redelijk druk, ik ben aan het solliciteren naar een BBL (leren en werken) baan in de gehandicaptenzorg maar tot op heden elke keer niet aangenomen.
ik zit erover te denken om dan toch maar met een BOL (naar school en dan stages) opleiding te beginnen, al wil ik dit eigenlijk niet.
het bloggen schiet er dus een beetje bij in.
erg jammer maar het is niet anders.
even nog voor Mariska, ik ben helaas je email adres kwijt en ik wil graag even iets met je bespreken.morgen een verslagje van vorige week zaterdag: de meeting van de RRN.
zou je me nog een keer willen mailen?
liefs,
kimberley
Abonneren op:
Posts (Atom)